جلوه¬های پایداری در شعر عبدالوهّاب بیاتی
Authors: not saved
Abstract:
This article doesn't have abstract
similar resources
بازآفرینی اسطورة گیلگمش در شعر عبدالوهاب بیاتی
پژوهش حاضر میکوشد با روش بررسی متن ادبی و تحلیل محتوای آن، چگونگی حضور اسطورة گیلگمش و شیوههای فراخوانی و به کارگیری آن شخصیت را در سرودة «مرثیّه إلی عائشه» از «عبدالوهاب البیاتی» (1926-1999) مورد بررسی و نقد قرار دهد؛ زیرا این شاعر کوشیده برای اصالتبخشی به سروده و پوشیدهتر و ادبیتر کردن متن، با بهرهگیری از شگرد نقاب، بیانی نمادین و سمبولیک داشته باشد و از رهگذر اسطورة گیلگمش و انکیدو مرا...
full textبررسی غربت زدگی در شعر عبدالوهاب بیاتی
چکیده: در بیان مفهوم غربت زدگی تعریف های مختلفی آورده شده است، به طور کلی می توان آن را به معنای داشتن احساس بیگانگی و ناهمگونی با جامعه پیرامون دانست. با اینکه غربت زدگی احساسی فطری است و از آغاز خلقت با بشر همراه بوده است، ولی در آثار متفکرین و ادیبان نمود بیشتری دارد و عوامل گوناگونی باعث ایجاد و رشد این احساس در افراد جامعه می شود. جامع گریزی در ادبیات عربی از زمان جاهلی تا معاصر به شکل ها...
غم غربت و آوارگی در شعر عبدالوهاب بیاتی
بیاتی شاعری بود همیشه درسفرکه چون پرندگان مهاجرکوچی همیشگی را برگزید و آوارگی در جهان را پیشه کرد و با دغدغه هجرت و تبعید اشعار خود را آکند، چندان که به عنوان شاعر تبعیدگاههای دنیا شناخته شد، همآره با احساس غربت دست به گریبان بود؛ احساسی که در گذار از مراحل مختلف جلوههای مختلفی به خود گرفت. به گونهای که از واقعیتی ملموس آغاز شد وبه احساسی عرفانی وعمیق انجامید. در این مقاله تلاش ...
full textبررسی تطبیقی فقر در شعر عبدالوهاب بیاتی و ایرج میرزا
عبدالوهاب بیاتی، شاعر معاصر عراقی و ایرج میرزا، شاعر دورة مشروطة ایران، هردو در شرایطی زندگی میکردند که تودههای مردم در فقر و بیچارگی به سرمیبردند و از فقدان امنیت، ظلم و ستم حاکمان و بیکفایتی آنان در ادارة امور جامعه و بی توجهی شان نسبت به اوضاع و احوال زندگی مردم رنج میبردند.هردو شاعر با داشتن دغدغة اجتماعی مشترک، شعر خود را برای بیان دردها و رنجهای تودههای مردم بهکارگرفته و به معض...
full textخوانشی هگلی از تنِ پسین عایشه در شعر عبدالوهاب بیاتی
جریان دیالکتیکی دستگاه اندیشگانی هگل، با حرکت وجودیِ هر موجود متناهی، اندیشهی سوق از متناهی به نامتناهیِ برتر است. این جریان، آشکارکنندهی حضور زندهی کل در جز و در ماوراء جز است. در برآیند مذکور، عنصر داده شده، به لحظهای از کل تبدّلپذیر است. تنِ پسین، نمایش گذار چنین حرکت هگلی است، یعنی حرکتِ گذار روح از خویش به خویش. "عایشه" در شعر بیاتی به آگاهی از خویش همچون موجودی جداباش از روح کلی میرسد ی...
full textخوانشی هگلی از تنِ پسین عایشه در شعر عبدالوهاب بیاتی
جریان دیالکتیکی دستگاه اندیشگانی هگل، با حرکت وجودیِ هر موجود متناهی، اندیشهی سوق از متناهی به نامتناهیِ برتر است. این جریان، آشکارکنندهی حضور زندهی کل در جز و در ماوراء جز است. در برآیند مذکور، عنصر داده شده، به لحظهای از کل تبدّلپذیر است. تنِ پسین، نمایش گذار چنین حرکت هگلی است، یعنی حرکتِ گذار روح از خویش به خویش. "عایشه" در شعر بیاتی به آگاهی از خویش همچون موجودی جداباش از روح کلی میرسد ی...
full textMy Resources
Journal title
volume 04 issue 8
pages 237- 256
publication date 2014-01-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023